Woensdagavond, 2 januari, start van de eerste training. Ben best zenuwachtig, want heeft men er wel zin in, komen ze wel? Van alles gaat er door mijn hoofd. Maar ik vertrouw op mezelf en weet dat het helemaal goed zal komen. Binnen tien minuten komt iedereen op de afgesproken plek, veel dames, maar gelukkig ook een aantal heren. Er wordt kennis gemaakt en we wensen elkaar alle geluk voor 2019. Jeetje wat ben ik trots, een prachtige grote groep en wat niveau betreft, komt dit goed bij elkaar. Het weer is helemaal goed en we gaan inlopen door de wijk. Er zijn er die er nog nooit geweest zijn in de Bornsche Maten en ze kijken ervan op dat hier zo mooi gelopen kan worden met al die straat verlichting. We doen een gebruikelijke warming up en daarna de loopscholing. Hier moeten velen nog aan wennen en hebben dit nog nooit gedaan. Dus gelijk maar gewaarschuwd dat spierpijn op de loer ligt de volgende dag. Maar zoals de naam het al zegt, je schoolt het lopen en iedereen komt om beter te worden in het hardlopen. Ik moet natuurlijk nog aftasten wat iedereen zoal kan en laat de deelnemers in een lang lint lopen en de laatste snelt naar de eerste deelnemer in het lint. In een treintje als het ware. Daarna nog even het “gevoel” laten voelen wat betreft de verschillende duurloop tempo’s, duurloop 1,2 en 3. Het valt me op dat er al een aantal zijn die elkaar via school- en/of opvang van de kinderen kennen. Het gaat er gelijk heel ontspannen aan toe, het voelt al als een echte groep. Nog een stukje uitlopen en moe en voldaan keert men weer huiswaarts. Mijn gevoel is super! Er valt toch iets van me af, ondanks dat ik weet dat het doorgaans goed komt, maar je wil graag dat men tevreden naar huis gaat en bovenal plezier heeft gehad. Dat staat hoe dan ook voorop. Ik kan thuis verder stoeien met alle info die krijg en welke doelen ik mag gaan ondersteunen. De deelnemers zijn het jaar goed gestart en zo voelt dat ook zeker voor mezelf. Ik ben blij!